![]() Eylül kokulum
Eflatun gecelerin yarı çıplak tenini giyinirken
Kehribar kokulu geçmişin matemini yansıtır ay ışığı Kürdi bir ıslığın hârında pişen kaçak çayın Buruk hüznünde demleniyor hayallerim Kısık sesli zamanların duvar kenarına sinmiş ağıtlarında Yüreğimin bam teline düşen firakın Ayak izlerine gömülüyor kimsesizliğim Islanırken aşkın vefasız yağmurlarında Usul usul yüreğimi çürüten kasvetli kelimeler Sürüklüyor hüzün-baz yalnızlıkların eşiğine sevdalı yüreğimi Sen Acıma/sızdın İliklerime kadar işledin Bil ki! Artık iflah olmam Ah! Eylül kokulum Z/amansız acıların gelgitlerinde Kanıyor mu senin yüreğinde b/öyle? B o ş v e r Sakın üzülme benim için Bugün senin doğum günün Bir ömür bıraktım kapına helalinden Tepe tepe kullan İ y i b a k k e n d i n e S e v g i m e Ah! Eylül Kokulum ah İçimdeki her şeyi söküp attım a m a Yüreğim "sen" kaybediyor yine Ç a r e s i z c e 31 AĞUSTOS 2012 TEKİRDAĞ |