Canan'ım ( 2 )
CANAN’ım
Ne çok hasret saplandı bir bilsen yüreğime Hiç biri böyle derin batmamıştı Canan’ım. Gönlümün feryatları erdi arşı Âla’ya Çünki böyle bir acı tatmamıştı Canan’ım... Bu derdi senden aldım, yine sende çaresi Tüm benliğim sen oldu, her santim her karesi. Hafızamda tek kaldın, silindi hep gerisi Kimse senin yerini tutmamıştı Canan’ım... Hergün göz yaşı döktüm her an ağıtlar yaktım Duyulmadı feryadım, bu kadar mı ıraktım. Kavuşma umudumu ben mahşere bıraktım Burada olan ömrüm, yetmemişti Canan’ım... |