KALBİMİN ÇEPERLERİKALBİMİN ÇEPERLERİ Sığınağa dönüştü yüreğim sıcacık tenlerin yalnızlığında boğulan Kimliker tünedi kalbimin çeperlerine soluduğum havanın temizliğinden kuşkuluyum dost bildiklerimle yitip giden zamanlarda sürüklendim tebessümlerim güvensiz mekanların kurbanı hüzünle dolup taşan yüreğim içime sığmayarak dört bir yana dağıldı. kurumuş, sarı kırmızı kavak yapraklarının savrukluğu içinde gölge düşmüş bataklıklarda var olma çabaları, yansıyan bir damla güneşle soluklanmak yaralanmaya aldırmadan tutsak zincirlerinin zorunlu halkası cansız renksiz korkuluklara tutunarak özgürlük düşleri Sokakların nereye çıktığını biliyorum Kıyıda dolaşan ezberlenmiş, aldırışsız yüzlere inat Yolculuklardan aralanan kapılardan içeri dalacağım bu kez yürekli , cesur gönüllerle sabaha çıkacağımdan emin değilim saatler içindeki gözler kuşkulu |