-Anna Karenina-
Ölümü soruyorlar sana
De ki; sen onlara Somalili bir çocuğun büyüyen gözleri ölüm Biraz ayrılık,biraz annesizlik kokusu Korkusu gözbebeklerinin yani Biraz da Anna Karenina Bir mermer taşı kadar soğuk hava Biraz melek birazda havari yollayın bana Öldükçe çoğalan karıncalara benzer Filistende her çocuk Çocuk lugatin ’s’ harfinde sığınmanın kelime anlamını arar Sığınmak yalnızca Allah’a Biraz ekmek,biraz da tendirdiyot inadına... Ki; kanıyor kalbim,şiirim,tarihim kanıyor Romayı söndürdüler Yetişin! şimdide dünya yanıyor.. Bir kadın beyaz tülbentinin altında ağlıyor siyah Bağlıyor şeytanlar boğazımızı Atımızı alıp kaçıyor karabasanlar Damgalayıp mühürlüyorlar kafakağıdımızı Gökyüzü ikide bir zırlıyor Kendinize gelin ey insanlar! Ben bir - ’la’ yım- ben Mesih, ben Mehdi Ben her gece rüyanıza giren be ’la’ yım Sırtından vurduğunuz Filistinli bir çocuğum ben Gözlerime günahsızlığımın rengi değdi Şimdi atın üstüme bir mermi,bir top,bir havan Çatırdıyor dünya,çatırdıyor evim,çatırdıyor tavan Kostum değiştirmiş eşkiyalar zamanından geliyorum ben Gövdem Şattül-arap, göğsümde binlerce boş kovan Ölümü soruyorlar bana Dinleyin! siz de çocuklar Annelerin söylemek istemediği ninnidir ölüm Biraz aşk,biraz toprak Bir meleğin size dokunması yani Biraz da Anna Karenina |