Gülayım
Gülayım
Bahar geldi sensiz açılmaz güller Özün sözün algül kokar Gülayım.! Seninle mevlaya gidiyor yollar Tatlı dilin gönül yakar Gülayım.! Mekke-Medine-ye haber salmışsın Belli ki seydamda haber almışsın Ulu dergâhında nura dalmışsın Kâbeye hayran diz çöker Gülayım.! Şahit meleklerin var akın akın Gülay-ın gözyaşın seline bakın Zikir eder gönlü Allah’a yakın Hakk diye diye yaş döker Gülayım.! Kurân’ı kendine rehber eylemiş Resülullah’ı can sultan eylemiş Başörtüyü dilde destan eylemiş İman sancağını diker Gülayım.! Dikenleri aşmış islamı seçmiş Gönül bahçemizde gül olmuş açmış İlim deryasında tohumlar saçmış Sanki yüzünde nur akar Gülayım.! Her iki cihanda sultan olasın Hakk’ın cemalini pür nur bulasın Fatma sana hayran böyle bilesin Gözlerine sürme çeker Gülayım.! Fatma Alageyik, Gülay Öztür Sultanıma Hediyemdir.... |
Bu ne hoş bir şiirdi, insanı mest ediyor.
dosta dilden dökülen gönül nameleri.
selamete olun her dem.