Sayın arkadaşım.şiir çok güzeldi Dupduru bir dille anlatılmış.İmge karmaşası ve kavram karmaşası yok.Her mısra karşı taraf olan bizler tarafından çok güzel anlaşılıyor.
Şiirindeki kahraman çok sıkıntılı ve üzüntülü.Çünkü sevdiği kişi bir türlü halden anlayan cinsten değil.Bir ara resmini bile yırtmağa kalkmış ama içi elvermemiş.Çok karışık karakterli bir kişi olduğu için sevdiği ,onu şiirlerde anlatamıyor bir türlü,zorlanıyor.Bazen kendi kendine çok kızıyor ve söyleniyor.DİYOR Kİ:.....
Seni ilk okuduğum şiirde olduğum gibi... Seni ilk gördüğüm resimde olduğum gibi... Seni ilk tanıdığım günde olduğum gibi... Ve dün, ve bugün olduğum gibi... Yarın da ben, sana aşık olacağım.
Yaşlı değil aptalım!.. Hal bilmem, mazeret bilmem şimdi... “ama” diye başladığın hiç bir cümle ilgilendirmiyor beni... Yirmi yaşımın heyecanına kapılacağım... Ondan sonrada senden vazgeçmek zorunda kalacağım ona göre.Ben seni artık anlayamaz oldum.Okadar değiştiki huyun,şaşıp kalıyor ve bu konuda bir yorumda yapamıyorum.İçimdeki yalnızlık kördüğüm oldu artık çözülemiyor.Sevenlerde ayrılığa inanmazken ben,şimdi en kötüsünü ve beterini yaşıyorum .......DİYOR ve oturup sinirinden ağlamaya başlıyor.Yanına vardım ,bir iki teselli edeyim dedim benide dinlemedi.Bende yanından çaresiz ayrılmak zorunda kaldım......

Sayın arkadaşım, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.



Denizler senin olsun dalgalar benim
Bulutlar senin olsun damlalar benim
Her şey senin olsun
Yalnız sen benim...
Çok insanlar tanıdım yıldızlar gibiydiler
Hepside gökte ve parlıyorlardı
Ama ben seni güneşim seçtim
Senin için bin yıldızdan vazgeçtim.