fasa fisolar
Sen çok cimri bir adamsın kendim
Bıktım bu hallerinden Bezen ulaşılmayan yerlerinden Ne yaralar çıkıyor Onda nefret çanları çalıyor Bir kız çoçuğu içinde sana bağırıyor O anda tanrıyı buluyor gönlüm Sonra terk ediyor bilerek ve isteyerek Ve o an ansızın giderek artan uğultu İçimi benden alıyor Geriye kırık dökük bir adam bırakıyor Yanıma bakıyorum bir elde bavul Bir elimde kitap ve gözlerim bağlı Değer elim kılıçlı Ve insanlar bakıyor bana Görmüyorum ama anlatıyor sinsice derdini Çare diyor bana cevap Açılır kırmızı kitap İçinden ne mi çıkar Ölüm kan sen ben ve dünya birazda yeni dünya biraz çık ta güzel söz Gerisi fasa fiso hayatın |