Nazarı dikkatin tek yöne çevrilmesi....

Yeterince hızlandığında düşüncenin ufuklara duyuların türlü hallere evrileceği
ihtimalken, dünya ve güneşi konumundaki aşk halinin şiire geleneksel imge
kabulünden yararlanarak tekrara düştüğünü söyleyebiliriz.

Zaten güneş ve ay tekrarlanan uyumluluğun sembolü ise onu yeniden
adlandırabileceğimiz başka bir malzeme var mı diye de bakmalıyız.

Bilimsel verilerin hızla değiştiği göz önüne alınır ise
aşık maşuk sevda ay ve güneş metaforuna eklemlenebilecek bazı betimler
bulabileceğiz.

Örneğin: güneş her yere dokunur ve geçer dokunduğu yer her ne ise yine o mudur?

soyut olduğu halde ısı ve ışıması bunca hayat veren nasılda sabitler içinde
bunca yalın ve olanca enerjisiyle muhteşemdir.

Havada gül kokusu var ay kırığı geçmekte geceler ve ben hüzünlü bir ziyayım

Eyvallah