Ey istanbul
Ey istanbul
Gülceye yazılmış artık şiirlerim yok Çocuksu güzelliğinden gelen coşkuyla En guzel kelimelerin pesinden koşuyorum Nikotine bulaşmış ellerim Boğazın sularına birakilan dağ gibi özlem... Bu gece artık al hasretini içimden Gölgede derin izleri bırakıyorum Sensizlik kor düğümlerde ilmek yapıyor Ansızın öpüşürken vurulup düşer gibi Ölümde kesin bir gülümseme , Sende hiç geri dönüş olmayan cümleler peşindeyim Artık kimliğim savunmasız Kimsesizliğimi anlatacak hic bir kelime sırrıma uymuyor... |