İSİMSİZEn kuytularına bu şehrin kar yağar ince ince bir yürek sevdiğini bekler karların üzerine hasretin kanı damlar. Gidenin izi yok, gelenin müjdesi yok karanlığa uzanan ellere hasretin kanı damlar. Sor, kuytuda saklanan sonbahar yaprağına hasreti kim daha iyi bilir? Ağaçların dallarını düşleyen yapraklar mı, ömrünü sevdasına adayan yürekler mi? Cevapsız sorulara, hasretin kanı damlar. Üstüne yorgan yapıp geceyi sevdalı hasretide, üşüyen ruhua kefen ölümcül uykulara dalar. Şehrin kuytusunda bir hayat böyle biter. İsimsiz mezarlara, hasretin kanı damlar..........a&yvsl |