Bomboş Kaldı
Kıyısından köşesinden,
Geçseydin mahallenin, Minnoşa görünseydin, Seslenseydin duyardım. Uğrasaydın Ali bakkala, Haberim olurdu kesin. Üç beş şey veresiye alsan, Yazardı adını deftere. Bekleseydin saatlerce, Kokun sinerdi lalelere. Çiçekçi Emine abladan, Alırdım, senin iyi hallerini. Mahalleli seni çok özledi. Sesini hiç duymayınca, Minnoş bile kederlendi. Sokağımız sensiz öksüz kaldı. Bakkal, gelsin yazarım dedi. Emine ablan selamını yolladı, Laleleriyle muhabbete daldı. Gel artık, kollarım bomboş kaldı. |