Yanlızlığım
Yaşanan onca yıldan elimde kalan bumu
Kimsesiz yer sofrası ve kırık çanakta su Günbegün yaklaştıkça zindan eder uykumu Varlıkta hiçe dair ebediyet duygusu Pişmanlık hemşiresi başımda son nöbette Dakikamı ölçerken hislenir yanlızlığım Öz benlik vadisinde yankılanan bir seste İçimden içeriye seslenir yalnızlığım Tek nefes anı imiş ben yerine koydugum Sonuma bir boşlukmuş yaşayarak oyduğum Şimdi hep bana gelir ihtimali duydugum Meçhul ayak sesınden beslenir yanlızlıgım. |