KADERİMBu yalan dünyada bir gün olsun gülmedim kime güvendim ise hayal kırıklığına uğradım hüzünler içinde kaldım her zaman kaderin böyle yazılmış deyip teselli ettiler bu günün dönümü aratıyor hep bu nasıl kader anlayamadım bu nasıl hayat bilmiyorum Mutluluk için attığım her adım bir uçurum oldu acıyla doldu her günüm her gecem artık her şeye boş veriyorum umutlarım tükendi yaşama hevesim bitti neden yarabbim neden bu acılar bu dertler bu dünyada bir günahkar ben miydim bilemedim gözlerim yaşlarla doldu acım dinmedi her zaman yalvardım Allah’a bir gün güldürmedi, Ne acı imtihanlara tutuldum yarabbim sevmek sevilmek hakkım değil miydi belkide değildi bilmiyorum adına yaşamak denirse yaşıyorum galiba ölmedim hala nefes alıp veriyorum sevgisiz ve umutsuz bir şekilde yaşadığımız gençlik yalan oldu yüreğim acı ve kahırlarla doldu aradan yıllar geçti yinede bir gün mutlu olamadım yar anladım ki hepsi kader kader sevgili yazan. Ömer karagöz 27.8.2012 |
Yüreğinize kaleminize sağlık güzel bir çalışmaydı
Saygılar