0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1092
Okunma
Gül Gibi
Yaşadığım aşkı bir gün unuturum sandım.
Tıpkı kabuk bağlayan yaraların kuruyup dökülmesi gibi,
Meğer yürekte açılan kalp yarası kaybolmayıp hep büyürmüş,
Sonunda bir gül gibi bizi soldurup toprağa götürürmüş.
Her şeyin zaman içinde kaybolup gideceğini sanırdım.
Tıpkı yaz yağmurlarının toprakta kuruyup kaybolması gibi.
Meğer gönülde yaşanılan aşkın ateşi, sönmeyip hep büyürmüş.
Sonunda bir gül gibi bizi ateşinde yakıp öldürüp götürürmüş.
Her gün doğan güneşin bize umut verip yaşatacağını sanırdım.
Tıpkı bir gülün, kuru toprakta can bulup yaşaması gibi.
Meğer güneşin uzaklaşmasıyla gül canlanıp, gölgeler hep büyürmüş.
Sonunda güneş batıp umudu siler, gölgeleri alıp götürürmüş.
02.10.2009
Cahit KARAÇ
