...AYAZ BİR AKŞAM...
Ayazmı ayaz
Bir Adana gecesi yaşıyorum Bak yine aklıma düştün koşarak Bir sevdalı bıçağın keskin ağzı gibi Öyle bir oturdun ki içime Ellerimi ıslaklığa sürüyorum Yaralandığımın farkında değilim Kan damlıyor üzerime Usulca süzülüyorum tenha sokaklarda Tam emin değilim akan kandan Saklıyorum görülmesin Bir kısmını örtüyorum ancak Kaybetme korkusu var içimde Çimen yeşiline boyanmış ufacık Gözlerimdeki nemi saklasamda elimle Dudaklarım ele veriyor beni İçimdeki muhbirin ayak sesleri Nefesi ensemde ha geldi ha gelecek Ellerimi ellerinden ayıracak korkusu Bir kere yerinden çıkmış ürkü Döndüremiyorum içeri Şimdi bir kadın ve çocuk kaldırımın avaresi Eteginden çekiştiriyor annesini Kirli yüzündeki tebessümle Bir yıldızı kaydırdı yaralarıma merhem Kar yağıyor tepelerin eteklerine Çocuk çekiştiriyor durmadan Bense yüreğimdeki tepelere yağsın Harlı yangınlar sönsün istiyorum Bir ses kulaklarımda fısıltıdan Ayrılamazsın diyor O sesle irkiliyorum Bakıyorum ki Seni bana getiren sevdalı muhbirim... __________ya tabe volim__________ 12/04/2012 |