Sayın arkadaşım.Çok güzel bir şiir yazmışsınız hayat ile ölüm arasındaki zamanı anlatan.Dediğiniz gibi yaşam bize verilmiş en güzel hediyedir.Allah bu hediyeyi bize kulluk yapmak amacıyla verdi.vVe bizi büyük bir sınavdan geçiriyor.Derki kitabımızda......Ben sizi dileseydim tek ümmet yapardım.ama sizi denemek için ümmetlere böldüm........Bu hayat bize verilmişse onu çok iyi kullanmak,verdiği bedene çok iyi bakmak,sadece Allah'ın boyası ile boyanmak ve O'nun sözünden çıkmamak üzere verdi.Kalu belada HZ.Ademin belinden zürriyeti olan bütün herkesi çıkardı.hepimiz söz verdik.sonra bizi tekrar yerimize koydu ve unutturdu.İşte bizler hepimiz,Kalu Beladan beri müslümanız.Bütün dinler Müslümanlık olarak geldi ama sonradan kullar Şeytana uyarak yollarından saptılar ve Allah'a şirk koşmaya başladılar. Şeytan azdırdığı kulları kıyamet günü ben Allah'tan korkarım diye yapayalnız bırakacak.Ama Kitabımızın türkçesini hiç olmazsa birkere bile okumuyorlar.Aslında okusalar çok ibret alacaklarda,ama yapmıyorlar.Allah hepimizi şeytana uymaktan korusun ve bizi Salih kullarından eylesin.Amin.

sayın arkadaşım, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

RAB !
Yeryüzüne bakalım
Bakalım ardından ne gelecektir
Kim ölür kim kalır sözünden önce
Bakalım kim durup düşünecektir
Ötede bir Tanrı var olduğunu

İnsana bakalım
Bakalım merhametine ve öfkesine
Şefkatine ve gazabına bakalım
Herkes ruhunda bir Tanrı’yla ölecektir
Bakalım kim bilip öğrenecektir
Ötede bir Tanrı var olduğunu

Toprağa bakalım
Bakalım ölüye yoldaş toprağa
Kim bilir kimleri getirecektir
İnceden inceye nefes bularak
Bakalım kim görüp inanacaktır
Ötede bir Tanrı var olduğunu