Artık Dost Ol KendineArtık dost ol kendine Her doğan gün yepyeni maviler getirsin sana Hasret trenleri dönmemek üzere kalktığında Gönülden kavuşsun seven sevilenine Artık dost ol kendine Hiçbir kalbi incitme Bir sabah uyandığında Gökkuşağından yedi renkle süzülsün kin ve nefret Artık dost ol kendine Bir tekrarı daha yok bu hayatın Aydınlıkları doldurup avucuna Sal suya umutlarınıi bakma ardına Savur kötü rüzgarları kendinden çok uzaklara Kendine doğmamış güneşler biriktir Yastığına koyarken başını ruhunu azad etsin Artık dost ol kendine Çıkarların çıkmazlarda yalanları hapsetsin Tekrardan başla kendini tanımaya Söz ver Bir besmele çek Artık dost ol kendine… |
yorum ayrı bir renk katmış taçlanmış şiir iki yüreğede sayğılarımla