sevgili arkadaşım.o kadar güzel bir konuya değinerek ,öyle güzel bir şiir yazmışsınız ki.ben bunu tahayyül bile edemiyorum.insanın herhalde sevmediği birisi ile evlendirilişi azapların azabıdır.hele kendinden büyük biriyle satılarak evlendirilmesi.gibi kötü ve çirkin bir uygulama varmıdır acaba Allah öyle ana ve babaları nasıl biliyorsa öyle yapsın.bu konuda çok küfretmek isterimde olmaz.benim bir tanıdığım vardı ,delirerek öldü.kadının hayat hikayesini çok iyi biliyorum.her aklıma geldikçe içim sızlar.birde beşik kertmesi yapıyorlar , berdel yapıyorlar geri zekalılar o çocuklar mahvoluyor. onların hali senin dediğin gibi yaşarken mezara girmek gibi bir şey.boşanamıyorda ,nereye gidecek aile kabul etmiyor.ammmaaaannnn.ammmmaaaannn.......
sayın arkadaşım şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

Dinlemeni istemiştim ve seni dinlemeyi ..
Olup olacağı da buydu, imkansızı dilemedim hiç ..
Buz gibi bir betona çarpıp, geri döndü sesim ..
Bir olduğumuzu, " biz " olduğumuzu hissetmekti sadece ..
Sırtımı dayadığım, varlığından güç aldığımdın ..
Ayakta durma sebebimdin ..
Herşeye rağmen hayata kafa tutuşum senin sayendeydi ..
Olmazsa olmazımdın işte, ne diyeyim başka ?