AKIL HASTANESİNDEN MEZARLIĞA MEKTUP (3)
Merhaba sevgilim
burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı sana yazdığım mektuplar dillerde bu sıralar seni sorduğum insanlar onu kara toprak çaldı diyor sana yazdığım mektuplarıda sahiplendiler aslında hoşuma gidiyor bu birgün bir yerde karşına çıkacak bu mektup okuyunca işte diyeceksin işte unutmamış beni bana yazmış yıllar geçsede üstünden hep sevmiş sadece sevmiş ve beklemiş diyeceksin dönmeyeceğimi bile bile döneceğim günü beklemiş mezar taşımı bile yazmış adresimi bile belkide yoldadır diyeceksin belkide geliyordur belkide şuanda evet şuanda tam yanımdadır Dedim ya sevgilim burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı yıllardır bu odadayım bu odada nikah kıydım ben seninle bu odada evlendik ve biz ilk defa bu odada seviştik seninle oysa hayalinle yaşadığım için bu odaya atılmıştım ben hani bir adresin yok diye mezar taşına mektuplar yazdığım için sevdiğim için buradaydım yani unutabilmem için koymuşlardı beni seven unutmaz diyenler sen unutacaksın demişlerdi bana ne zararım vardı onlara ne güzel seni sensiz yaşayıp gidiyordum oysa Seninle geçen güzel günleri tekrar tekrar sensiz yaşamak seni tekrar tekrar öldürmek isteyenlere inat ben tekrar tekrar dirilttim diye buradayım hatırlamıyormuyum sanıyorsun mezarına bende toprak attım bende çiçeklerle süsledim toprağını hatırlamıyormuyum sanıyorsun birkaç kişi girip koluma evime götürmek istemişti beni gecenin bir yarısı çıkıp sana gelmiştim hani ankaraya kar yağıyordu üşüyordun biliyordum sen soğukta durmaya hiç alışkın değildinki zaten önce çeketimi çıkarttım örttüm üzerine sonra oturup seni o halinle izledim kar yağıyoru Ankaraya buz kesmişti bütün şehir evet önce çeketimi kaldırıp attım üstünden sonra ise o kara toprakları alıp götürecektim seni evimize gidecektik biz üşümeyecektin sobayı yakacaktım sana çay demleyecektim tavşan kanı ikide yumurta kıracaktım hani ankaraya kar yağıyordu buz tutmuştu bütün şehir üşüyor üşüyordun O gece yakapaça getirdiler beni bu odaya hiç unutmuyorum o gece bağladılar elimi ayağımı günler ayları aylar yılları kovaladı halime acıdılar benimle ağladılar kimi zaman kimi zaman ise gülüp geçtiler sadece Her gün bir başka mektup yolladım adresine hergün bir cevap bekledim senden kızmadım sana mektuplarım ulaşmıyor dedim yazdığğım mektupları göndermiyorlar dedim kızmadım sana cüzdanımda bir resmin vardı bir gece yarısı onuda çaldılar benden resmindende ayırdılar beni Dedimya sevgilim burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı bu yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum kalemim yettiği kadar yüreğim attığı kadar yazacağım işte herkez unuttu seni artık sadece bayramlarda geliyorlar yanına ele inat ben herkeze anlatıyorum seni bir ben unutmadım birde doktorlar hemşireler biliyorum güleceksin ama galiba birde postacı unutmadı seni yazdığım mektupları postacıya veriyorlarsa tabi bir mektubun daha sonuna geldik işte bak yine büyük harflerle yazıyorum adresini ve yine acele cevap bekliyorum senden SENİ SEVİYORUM ADRES : KARŞIYAKA MEZARLIĞI 2. KAPIDAKİ CAMİNİN HEMEN İKİ ÜSTÜNDEN SOLA DÖNÜNCE BÜYÜK HARFLERLE YAZIYOR İŞTE AŞKIM ÖLMEDİN DİYE YAZAN: MURAT AY BEĞEN PAYLAŞ DAĞIT KİMBİLİR BEN ULAŞTIRAMADIM MEKTUBUMU SEN ULAŞTIRIRSIN BEN YAZDIM DEME YÜZYÜZE GELİRİZ OLURDA BİRGÜN YÜZÜME BAKAMAZ UTANIRSIN... |