İki Bayram Arası UmutlarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Rahmetli annem, Ben ve sevgili arkadaşim Mevlüde ile...
Gerçek bir yaşamın kesitlerinden.... hiç biter mi bayram anıları ve hiç unutulur mu ağız tatları bayram öncesinden günlerce öncesi alınırdı bayramlıklarımız, ve aslında alınandı bayramlık anılarımız ara sıra annem bana yaş hanem; çift rakamlı olduğunda kapı kapıda gezemeyeceğimide ima ederdi ve anlaştık mı derkende; başımı sallar, evet derdim sevdiğim bir arkadaşım vardı, güçleri ancak karınlarını doyurmaya yeten babaları çalışmayan, annesi ev içine giden annem terziydi ve onları gözetirdi çocuk aklımla sorduğumda birgün büyüyüp yardımlaştığında sende anlarsın derdi ben bunu büyümeden anlamıştım bile annemin sevgi dolu, ışıltıyla bakan gözlerinde bayram sabahı geldiğinde arkadaşım ve kardeşlerimle hep beraber kapı kapı dolaşıp bayramlaşırdık hani hep derdin ya annem; iki bayram arası umutlar çocuk aklı işte şekerleri anında siler süpürürdük toplanan paraları cumbalı evimizin girişinde bulunan, küçük kapaklı bir bölme su vanasının bulunduğu yere saklardık atlı karıncalara binmek için şeker dedim ya arkadaşım yemezdi kendininkilerini kim sorsa dişim ağrıyor derdi ama ben ben biliyordum; bu şekerlerin evlerine gittiğini, annesinin tembihlediğini ya paralar, onları tutsammı ki elimde ya binemessem atlı karıncaya annem anlar gözlerimden, anneme vermeliyim okul gereçlerim için derdi hani hep derdin ya annem; iki bayram arası umutlar eve geldiğimde annem bana bir rüya gördüğünü bayram paralarının hepsini, kim anneme satarsa onlara kağıt para vereceğini söylüyordu kardeşlerim, arkadasımın kardeşleri ben ve arkadaşım, harçlıklarımızı rahmetli anneme satmıştık neler yapmadıkki, ne atlı karıncası, ne dondurması ne lunaparkı kalmıştı birde çekilen hatıra resimleri aradan onlarca yıl geçti aradım ama bulamadım arkadaşımı yollarımız ayrılmıştı, İstanbulda sonra ben evlendim, gurbet yollarına o evlenmiş, bir köyün pıtıraklı bağına o benim çocukluğumun tad veren anılarıydı gözlerim yaşararak anımsadığım özlemle yad ettiğim, beyaz kurdeleli üzüm gözlü, kısa saçlı inci gülüşleri olan acaba diyorum; şimdi, oda annem gibi birilerini sahiplenenler ordusundan mı yada, benim gibi korumacı takımından mı oldu hani hep derdin ya annem; iki bayram arası umutlar |