Bir Resme Bir Şiir - 21 / Küskünüm
Ağustos sıcağında kan damarda donarken
Aşka maya tutmayan göllere de küskünüm Dumanım görünmeden için için yanarken Beni Leyla saymayan çöllere de küskünüm Ne farkım var ki benim Leyla, Aslı, Şirinden Çok mu daha çirkinim bunların her birinden Sevmedim mi ben onu söyle hem de derinden Onun gibi kokmayan güllere de küskünüm Olsa da neye yarar camdan sarayım söyle Yuvasız kuşlar gibi ömür biterken böyle Yan yana durmadı ki ismimiz bir gün şöyle Adını taşımayan zillere de küskünüm Hatim ettim on kere kokulu mumlar diktim Kapandım secdelere sessiz gözyaşı döktüm Kabul görmedi duam tükendim artık çöktüm Çapudumu tutmayan dallara da küskünüm Sap samana karıştı elde kaldı urganım Küfe meyilli artık yeşil ipek yorganım Gelişine hazırken al kınalı kurbanım Vuslata gün biçmeyen fallara da küskünüm Sorma artık derdimi anla işte meramı Gelme ağam üstüme kanatma şu yaramı Bu can tende emanet bekliyorum sıramı Onu bana vermeyen yıllara da küskünüm |