KADERDEKİ KEDER
Alıcı kuş gölgesi değilim ürkme !
Bağlılığım gönlümün acizliği değil , bir tebessümün ömrümün yoluna güller serer esirgeme ... Namlunun ucundaki zehir sözcükler geri tepsin , yargısız infazınla ruhum kavruluyor dumanımda boğulusumdan keyif alma. Ya hatalar affedilsin kalan zamanımızın sefasını sürelim Ya da rüyalarıma bile çektiğin çelikten perdenin zindanına alıştır kaderdeki kedere razı olayım: Ne var ki ! çekerim hayallerimden keskin bakışlarımı , takınırım soğukkanlı tavrımı , kulak tıkarım yürek feryadına anmam adını : aramam , yıllar geçsede adresini. Nuran KARACA 2-4-2012-saat 01 |