DOST DOST!

Ben dostun eline değil!
Ben dostun kesesine değil!
Ben dostun.. ayağına değil..
Ben dostun postuna değil,
Ben dostun bana gelişine bakarım.
Ben dostun yüreğine....
Ben dostun.. diline .... Bakarım.
Ben dostun ahvaline yanarım....
Ben dostun kaşına gözüne bakarım.,
Elinden tutar, edep dükkanında halini sorarım,
Ben dostun yoluna yoldaş sırrına serdaş olurum,
Ben dostun güldüğü zamanı da bilirim!...
Ben dostumun ağladığı zamanda yanındayım...
Dost ben girdabım, benim aynamdır!
Dost benim sırdaşım yazılmamış defterimdir.
Dost benim peteğimdeki ince işlenmiş balımdır.
Dost benim bağımdaki üzümüm,akıttığı şıramdır.
Dost bende mısra! şiirlerimde güftedir..
Dost evimdeki köşe,elimdeki su dolusu testidir.
Dost bende sırçadan saray,gönlümde cennet bahçesidir.
Dost dost dot kalırız biz dost..
AHMET YAVUZ
AHMET 43
15.8.2012/1691-61