kızılderili babam.
Elimde herkül kılıcım
seni kaybetme/me adına. savaş açtığım yokluğuna yenildim ! Yorucuydu gidişlerin sonrasında kalp kırıklıklarımı toparlayıp , yeniden canlandırmam. Gelişlerinde hüzün boşluklarım arasında gözyaşımı saklayıp sana belli etmemem. Farkındamısın baba ! Yakın ve uzak çıkmazı bir hayat sömürgesi içinde. Tüketiyoruz içimizde ki sevgi adına bildiğimiz ne kadar güzel umutlu yaşacak an varsa. Soruyorum bazen neden böylesin? Sen kimsin ulan der gibi cevap vermektesin. Üşüyorum biliyormusun? Başım dönüyor bazen yerli yersiz canım sıkılıyor üstelik nedensiz. Suçlu kimde peki? Hangi orman da ki sessiz agaç da hangi konuşamayan güvercin de sen demi ben demi annem demi yaşamda mı? Biraz konuş artık sananeci olmadan , korkmadan devir içinde ki o aşılamaz duvarı bir yürek darbesi yeterli olucaktır buna. Aş hadi yüzmeyi dene ne kadar derin olursa olsun içinde ki aşk engel değil boğulmana . Dön artık sıcak bahanen bir nefeste geçersin sen o ıssız yanlızlık çölünü yeter ki iste kanında var bu biliyorum kızılderili babam. |