Bir kulun ruh güzelliğini dil
Bir kulun ruh güzelliğini dil değil hal anlatır Adabı bilmeyen kul edepten kör olan kapl abesten ağlamayan göz ağlayan gönülün derdinden anlamaz…..
ferit battal abes Akla ve gerçeğe aykırı * Gereksiz, lüzumsuz, yersiz, boş Ey gönlüm Özün neyse özündeki duyguları anlat, dilindeki kelimeleri anlatma, dilindeki kelimeler özündeki duygularla bağdaşmıyorsa seni aldatarak hakikatten uzaklaştırır, hakikati özde yaşa, hakikat dilde değil özde yaşanır, öz yanınca gönül yeşerir, dil susar gözler sevdiğini arar, seven sevdiği ile sır şehrinde buluşur, dil susunca kalp yeşerir, ağlayan gönül gül diye yanar, göz gönülle y arışır, göz ağlar gönül yanar, âşık maşukunu arar, aşk ile yanan Hakka, ulaşır dil ile yaşayan beşeri tahta kavuşur ser veren sırını gizler, sevdasıyla uğraşır, seven sevdiğiyle haşr olur. Ene diyen bir kalp nefsini ala görür hakikat kapısını unutur, varlığa düşer, benliğinden dolayı kendi nefsini yargılayamaz kibre düşen kalp kararır kararan kalp kendi bedenini ala görür kendi nefsini yargılamaz nefsin çıkarları doğrultusunda hareket eder sahip olduğu bedeni ilimle, inançla, ibadetle, ahlakla ihlâsla, adapla, edeple, ahkâmla, sabırla değil, de felsefeyle yönlendirmeye başlar kendi varlığını kabul ettirmeye çalışır nefsini aciz görmez, nefsini aciz görmediği içinde kemali küçülür. benliğe düşer bütün yaptığı ve yapacağı işlerde ene …ene..ene diye konuşur yaşantısını ve sözlerini iç duygularıyla bağımlı hale getirir o kişinin benliğinden dolayı o bedenin sahibi nefis olur ona hakikati anlatsan da anlamaz. O beden sahibi yine kendi bildikleriyle ve kendi inanç doğrultusuda hareket eder akılla ilimle amelle ve ihlâsla değil, de, Cehaletle, kibirle, benlikle kalbini yönlendirir O insan taklitten tahkike geçemez bütün ömrünü hayalle geçirin ömrünü hakikat tan uzak delaletle arkadaş olarak geçirir. İlimden amelden adaptan edepsen sabırdan sadakatten tefekkürden teslimiyetten uzak olan kalp Aklını İlmiyle ameliyle değil nefsiyle, hisleriyle yönlendirir Cahilane yönlenen nefsin yönlendirdiği akıl hakikati kenara bırakarak hayalle hareket eder Hayal insanı felsefeye felsefe insanı vesveseye düşürür. Vesveseye düşen kalp havfe ve yeyse düşer çok korkak olur Aşırı korkan kalp Allahın rahmetinden ümit keserek sadece Kendi duygularının ve bedeninin hesabına düşer Haktan uzaklaşır hakıkatı unutur Aşırı korkaklıdan dolayı ümitsizliğe düşer Ümizsir bir insan aklı dengede tutamaz havfe düşerek kalbi aklı zorlar zorlanan akıl ruhu ve bedeni yorar Zorlanan akıl ve ruh hakkın rahmetinden elini keser ya küfre gider veyahut Bedenin ve ruhun Aşırı yorgunluğundan dolayı aklı zay eder Mevlam bizleri nefsini tanıyıp nefsini ilmiyle aklıyla ameliyle imanıyla sabrıyla teslimiyetiyle terbiye edenlerden eylesin ferit battal |
AMİN ...
manevi tadı yüksek bir yazıydı.
Tebrik ederim.