BU ÇOCUK BÜYÜMEDEN
Kar topuna tuttu beni
sevincin anayurdu çocuk, kar tutuşturdu elime sana atmak için. Benim de şiirim kar gibi akıp girsin yüreğine, dondursun kaygını bir an başlasın kar topu oyunu. İster misin, hayatımız kapılsın delicesine, bu çocuk gözlerindeki şu dayanılmaz parıltıya? Haydi, kızaklar hazır acele etmeliyiz, şu kar erimeden bu çocuk büyümeden... 1999, İstanbul Basımı: Türk Dili (Türk Dil Kurumu dergisi, Ankara) , Sayı: Şubat 2008. |