Mevsimlerden sonbaharBak yine yüreğim ellerimde pencere kenarın da Sabahın ilk ışığından gün batımına Köşeden çıkmanı sağı solu selamlamanı O manalı gülüşünü bekliyor yüreğim Kapının ziline bir uzun Birde kısa basardın Bu bizim parolamız olmuştu Benim kapıyı açmamı beklerdin Kendi anahtarın vardı oysa ki Mevsim sonbahar İçim acır her yaprak dökümünü görünce Hasretinde yapraklar gibi Benden bir şeyler koparıyor Yüreğim beklemekte Biliyorum artık yoksun Artık gelmeyeceğini bile bile Bizim sokağın köşesine bakıyorum Sabah akşam Ama nafile Ben biliyorum öldüğünü Ama yüreğime anlatamadım ki Bilmem ne kadar ömrüm var Daha ne kadar beklerim Bildiğim tek şey seni Sonsuza dek seveceğim Talip ACILIOĞLU 2012 İSTANBUL |
selam ve sevgiler .....