Bu şiiri yıllar önce yazmışım.. O günden bu güne pek fazla bir şey değişmediğini gördüğüm için, eski defterleri karıştırırken nedense sizlerle paylaşmak istedim. Takdir sizlerin.

Biz de birer tanrıyız; aslımız insansa da,
Madem ki Yaratan’a Tanrı deniliyorsa..
Şu dünya da fala da, muska ‘ya da, şansa da;
Hep bizim sayemiz de önem veriliyorsa.

Biz de birer tanrıyız; farkın da olmasak da;
Çünkü hem yaratıyor, hem de öldürüyoruz!
Birer kötü Tanrı’yız ne kadar saklasak da,
Karanlığa göz kırpıp, arzı güldürüyoruz..

Biz de birer tanrıyız ve Tanrı göz yumarsa,
Bir sürü hurafeyi bu güne dek yaşattık!
Hala batıl itikat adına her ne varsa,
Kendi kuş beynimizle, elimizle yarattık!

Biz de birer tanrıyız; Ay’a giden füzeler,
Ölüm kusan roketler Tanrı’nın eseri mi?
Ve eğer bir ihtarın sesiyse bu dizeler,
Size tanrıyız diyen bir şair serseri mi?

Biz de birer tanrıyız; bir atom bombasıyla,
Daha dün bir kıtayı yerle bir etmedik mi?
Zilleti alkışlayıp zulmüyle, zorbasıyla,
Tanrı’yı inkâr edip, Hakkı çiğnemedik mi?

Biz de birer tanrıyız; çünkü yüce Tanrı’nın,
Bu kadar af edici, lütufkâr oluşundan..
Akıbeti bu günden beliriyor yarının,
Dersimizi almazsak uygarlık (!) yarışından.

08.12.1976