Bir yanım karanlık kalmış...
bir yanım karanlık kalmış;
beyazlar içinde otururken... bir mum yakıp karanlığa bakayım dedim kalktım... son kibritim ile; dibine gelmiş mumu yaktım ve karanlığa haykırdım... ses gelmedi simsiyah dehlizlerden... bir daha; bir daha seslendim umutsuzca yok... yok işte karanlığın ötesinde hiç kimse... tekme attım boş bir heyecanla en yakınımdaki karanlığın içine... bir uğultu koptu sessiz sessiz; bir heyheylendi ki karanlık üzerime... kaçtım beyazlarımın en ulaşılmaz yerine... karanlıklar her yanımı sardı şimdi; beyazlarım azalmış ağlamaklı duruyor gözpınarlarım... bir yanım karanlık kalmıştı; kendi rahatımı bozdum be yahu şimdi her yanım karanlık oldu... bir yanımda beyazlarım dururken... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |
bir yanımda beyazlarım dururken.........yaşlanıyoruz!... iyide halen bu karanlıklar gitmiyor be şair:(......hep sevgimle.