Hayat Çilesi
Bir elinde sütlü kahvesi,
Diğerinde çok sevdiği kitabı, Birazcık düşünceli ! Geciken Alin’in okul taksidi. İlkin gözleri bozuldu, Şimdiyse kulakları. Haliyle, tabi ki çok sakin. Zaman değiştikçe, Oturmuş düşünceleri. Son bir hatıra kalmış, Geçmişin nişanesi, Kesmeye kıyamadığı bıyıkları. Birazdan ahali seslenir, Hanım, bey, Çoçuklar, baba, Torunlar, dede dede der , İlkin duymazdan gelir, Ağırdan alır, naza çeker, Bu sesler de olmasa, Çekilir mi hayat çilesi ? |