ORUÇLU İKEN...
Yıllar öncesi
Bir çöreğin üzerinde çubuklu horoz şekerleri Beklerdi evde çocuklar... Babalar, dedelerdi getirenler Oruç için söz alınırdı çocuklardan... Çocuklar baygın baygın Çoğu öğleye kadar Aç kalır susuz kalırlar Kendilerince tutarlardı orucunu... Güzel bir alışkanlıktı bu.. Yıllar sonra gerçekten oruç tutmanın Aç kalarak susuz kalarak dayanmanın Başlangıcıydı bu... Açlığın ve susuzluğun Belki de Allah’a karşı yüce duygunun Saygının ve şükretmenin Ne güzel varlığıydı bu... Yoksa da horoz şekerleri ve çörekler Çocuklar yine bir şeyler bekler... Onları hiçbirimiz kıramayız ! Aslında başka bir dünya İçimizi burkuyor... Söylemeye dilim varmıyor ya, Belki de bazı çocuklar Akşamları ekmek bekliyorsa... Yüce Rabbim, yardım eder inşaallah ! Bu yüzden, ne horoz şekeri ne de çörek Hayal bile edemiyorum... Belki de , aslında oruç bile Varlığın yoklukla kıyası gibi... Büyük halife Ömer’in ince ruhuyla Gerçekten aç kalanlar Üzüyor insanlığı ! Paylaşmalıyız varlığımızı, Çam sakızı çoban armağanı olsa da Paylaşmalıyız yokluğumuzu... Gidenler ne götürmüş buradan, Kanuni Sultan Süleyman bile Elini uzatıp avuçlarını açmış "Görsünler hiçbir şey götürmüyorum..." Diye... |
Paylaşmalıyız varlığımızı,
Çam sakızı çoban armağanı olsa da
Paylaşmalıyız yokluğumuzu...
Gidenler ne götürmüş buradan,
Kanuni Sultan Süleyman bile
Elini uzatıp avuçlarını açmış
"Görsünler hiçbir şey götürmüyorum..."
Diye...
...............Çok güzel dizeler kutlarım değerli şair..