İçimde ki Sen
Eskiden çiçeklerim vardı, renk renk açan
Misler gibi kokan bir ben vardım Güneş gibi parlak, ateş gibi atak Şimdilerde gelişim kitaplarından alıntılar yapıyorum Kendimi unuttum. Bir anılar kaldı, bir yazılar, biraz mektup, bir kaç satır şiir ve fotoğraflar Hepsi bu . Hayatını tükettin, ne için, diye sorsalar Bir hiç derdim. Dönemsel arzular, dönemsel hayaller Hiçler buyuyor içimde koca bir boşluk oluyor Hep arıyorum, aslında aradığım kendim. Bana benzeyen beni aradıkça, umutsuzluğum buyuyor Çünkü kimse ben değil . Bana yakın bulduklarım benden gidiyor Ben ise hala yapayalnız, hala benim olan, seni, arıyorum. Her okuduğum yazıda, şiirde. Kendimden kopup, ruhumu sunuyorum, yine olmuyor Kayboluyorum boşluklarda. Yine ay doğacak bu gece Güneş batacak sabahlarda ve ben o batan güneşlerde yine öleceğim Ölüm kokan bir sabahta Ölüm kadar güzel. |
Çünkü kimse ben değil .
hocam şiir,mısralar güzel.okunası bir şiir.tebrikler.kaleminize sağlık.şiirlerinizi takip edeceğim.saygılar :)
kuyaşsız tarafından 8/8/2012 2:33:50 PM zamanında düzenlenmiştir.
kuyaşsız tarafından 8/8/2012 2:34:55 PM zamanında düzenlenmiştir.