lıve..
Mevsimsiz bir hayatın
sürüklediği yarı çıplak aciz , bir bedenin. Hamalı gibiyim.. Başımda küçükken dalından kopardığım can eriklerinin beddua belası.. Sürükleniyorum ,yol ,iz bilmeden.. Oysa hayal haritamın göbeğinde. Baslangıç noktası huzur dedikleri mutlulugun peşinden gitmekti . Amacım ben ilerledikçe kaybolduğumu anladım. Sonu gelmeyen bir karanlıkta uyuya kaldım uyanamadım. |