ve sen
VE SEN..
Kaç deprem kaç fırtına esti ? kan kustum, kaç kere ? ...ne devranlar kurdumda yıktım ve aklımda kaç intihar planım son bir kaç güne sığan. ve sen son yaram ruhumu yumruklayan ! ve sen umarsız çaresiz kılan. Ne pusular ölümler aştım her biri ki beterdi bir evelinden, hançerler yedim apansız ve sırtımdan. Ölmedim milim milim direndim öyle acılarım olduki çekilmez katmer katmer, çığ gibi büyüyen. öldüremedi hiç biri susturamadı inadına hep çarptı yüreğim. Bir sende boğuldum, sessiz bir sende öldüm gözün aydın , ecelsiz. DOĞAN kARAAĞAÇ 25 ARALIK 2011 |
yaşarken öldürdün der gibiydi şiir
lakin, küllerinden yeniden doğar insan.
ve
birazda bizler zemin hazırlıyoruz kendi ölümümüze galiba.
hüzün dokunmasın kanayan yüreklere
saygılar.