bu dem...katığı olmayan kudurmuş saatli bombadır aşk lal eder toprağı türküsünü yitirir ozan bir tenhada bir damla düşmeye görsün koyaklarına gözlerinin kayarsın uçurum üstü hayaller tıkanır kursağa ne mor çalar tuvale nede sarı vurdukça vurur siyahı Allahına kadar döşer mayını bu şerefsiz gece emdikçe emersin koca memesini hüznün sonu yok üşümelerin mevsim bahane poyraz bakar yüzümüz şimdi bir sigara molası söz bu dem sıyrılır derim tuzundan dağ başları yanar karanfil kokar ellerim iki çiy tanesi düşer ak göğsüne sevgili biri ben/sizlik biri hiç… |