UFUKTA GÜNEŞ DOĞDUBayrak açtım arsıza topladım neferleri Çağrımı aldın isen; şu dağları aş da gel. Ok yaydan çıktı artık şen olsun seferleri, Aslandı senin atan; bentlerini taşta gel. Birlikten kuvvet doğar tek vurursa yürekler. Menzile taşıyacak çekildikçe kürekler. Bunca yıldır nasılsa hasmımıza inandık, İçten içe bitirip bizi yere serdiler. Yaladıkça tuzları serabı vaha sandık, Yüzdüler derimizi kasnaklara gerdiler. Dirilip kalkmak için bir besmele gerekli, Semaya vursun sesin, her günkünden yürekli. Ben yok artık Yiğidim; birleştikçe biz varız. Akortsuz çıkan sesler teşhis edip bilinsin. Attığın naraları uzaklardan duyarız, Dağda gezen çakallar bir gecede silinsin. Kınından çıkan kılıç şimdi daha çok diri, Silmeyince girmesin; üzerindeki kiri. Saflarımız kaymasın istikbale yol açın, Fen olsun ışığımız karanlığı delelim. Cühelaya bulaşma , yüzsüzden hemen kaçın, Kesip de bağımızı yararsızı silelim. Dâva Hakkın dâvası, cayıp da dönmek olmaz Ufukta güneş doğdu; inanın artık solmaz. İsmail Süklüm |