Bir Lahza Gül Sen BanaBir bilsen can yakışlım, gömün mahsende yatar Rüzgar ahi ömür de; cana canı zor katar Ne mevsimlerim mevsim, nede yıllarım müsavi Yar dinginliğim sensin; gözlerin baksın mavi İkbal düşkünü olmam, lakin senle olmalı Buse süzülüşüm var, önce kalbin dolmalı Bir lahza gül sen bana, başka canana kanmam Rahvan yürü istersen, asla yabancı anmam Şafak sökmüş neyime, terennümüm süzerim Dal sen derin uykuya; gök kubbeyi çizerim Bahçelerim rayiha, uyuyan/lar uyan/sın Duyanlarsa gelmesin; kalbin yar, diye u/yansın Bahçemde ki her lahza, seninle dem vurmalı Kem gözde sırlı bakış, gayri müsavi durmalı Efsunu çeker nefes, olursa istediğin Vuslatın özün atar, katmerlenir sevdiğin Olmaz canım tesadüf, bende şafak attırdın Derya deniz gözlerin, gemileri sattırdın Ne hazzımı tükettim, ne de ahenklerimi Gökkuşağını çaldım, hadi; al renklerimi Mehtabın busesinde, yıldızlar seyre dalmış Birde bakmışsın beni, sevdalı eller almış Uyan leziz uykundan, can evim seni sorar Anla/dım ki bu sevdan, beni epeyce yorar |
Seni sevdi kalbim, başka ne dilerim!
Yılların dişleri aşındıramaz hislerimi,
Senin için açar yüzümdeki güllerim. 09.08.2012-Ahmet BOZTAŞ
Çok güzel bir seslenişti şiiriniz. Tebrik ediyor, gönül dolusu selam ve saygılarımı sunuyorum.