YAŞARKEN ÖLMEKTİR AYRILIK
sevdayı yazar kalemim yaşarken yürekte
hüznü aramaz kalbim seni görünce akmaz gözyaşlarım aşkı bulunca rüyalarıma almam kimseyi sevmeyince tutkulu olurum yürekten şarkı olurum sevgilinin dilinde bitmeyecek son senfoni gibi hoş nağmeler fısıldarım kulaklara bitmez tükenmez bir sevda var yüreğimde bir ışık görsem gözlerinde bana bakan kollarımla sararım asla bırakmam yeter ki sen ol mısralarda hep sana yazsın kalemim senin adını duyursam herkese bağırsam dağlara taşlara seni sevdiğimi şahit olsun bütün kuşlar mutluluk dolsun yüreğimde sevdaya dair ben bunu hak ettim ama sen kabul etmedin bırakıp terk edip ellere gittin mutlu musun şimdi yabancı kollarda ben bir kez ölürüm ama sen her gün elveda demeyeceğim asla hayata şiirimi uğurböceğine laik gören dostlara şükranlarımı sunuyorum |