KENT GÜLÜMSÜYORDU SEHER VAKTİ
Puslu sabahında kentin
Aman Ya Rabbi! Ürperdim. Dağların ardından tutuştu da Yangınlara teslim oldu Kuruluşun kenti. Bülbüller ulaştırdı bana Kurtuluşun sancısını; Hala yankılanır yüreğimde Yanık yanık… Tohum saçmışlar toprağına kentin Duydum; Söğüt’ün Erenleri Çınar niyetine… Çınarın ızdırabıyla kıvranırken Alacakaranlıkta, Mermerleri çatlatacak sabırla Doğrulmuştu doruklar. Galip gelmişti işte Tüm ihtişamıyla aydınlık. Kök salmıştı dualar, İhlas yürümüştü damar damar Köklerine çınarların. Ve gülümsüyordu yaprağı ipek, Toprağı mermer olan Kuruluşun kenti seherlerde. Kurtuluşun haberiydi yayılan Edebalı dergahından Ezanların eşliğinde. İnsan yaşatılacaktı Bu topraklarda çünkü, Sonra bu topraklardan İnsanlık taşacaktı cihana. Şimdi sakinleşti ruhum, Dost oldu bana ufkum. Huzur yayılırken Hücre hücre bedenime, Şükür dillendi Yüreğimden Rabbime. 01/08/2012- BİLECİK |