Bir Böceğin Parmak İzleribir yerler kanıyor içimde hiç gezinmediğim çokmuş geçmediğim sokaklar her şeyi b i l i r i m l e r i m d e neden sana benziyor şimdi tüm kadınlar uçtan uca / usulca tutuşan küllerimde sen olamamışım hiç / b i r ş e y o l d u ğ u m u s a n ı ş l a r ı m d a neydi buldum sanıp da kaybettiğim b a n a a i t d e ğ i l l e r i m d e a l d a n ı ş l a r ı m d a bir yerler kanıyor içimde s e z i n l e d i ğ i m sarıldıkça yok ettiğim bir ağlama isteği özleyen ellerimde hadi ağla dediğim.. yere batası kırılmalarım hangi çukur dağı sindirmiş içine sarınca etrafını ve donup kalınca zaman al sana aşk dedi tanrı vaktin kadar olan sana sarılmaların ve öpüşmelerin tohumunu çaldım sırtındaki çiçeklerden seni getiren yağmurlara ekeceğim maviler içinde mavi bir teknenin yelkeninde büyüteceğim ey şiirlerimden dize çalmış kadınlar hepsini geri verin yazıp son – ve tek – şiirimi el etek çekip kimliğimden asit eylemlerinde içimin parmak izlerimi silip geceden bir böceğin gözlerine gizleneceğim.. her yağmurda susacak /susayacak içim... |
elimde olmayanlar
ve olup da var edemediklerimden kesitler sundu...
sindirdim.
muhteşemdi.
sevgiler.