Lâlenin Gözyaşları
Bir lâlenin gözyaşları akar toprağa.
Bilinmez, nedir lâleyi ağlatan. Bir lâlenin rûhu sızar toprağa. Bilinir, lâkin gömülür toprağa. Bir lâlenin, son damlasıdır bu. Bir damla ki, en hâzin hâtırâsıdır bu. Anlat desen, anlatılmaz, ölümdür. Zîrâ ölümün bile en şanlı yankısıdır bu. Ey gönül sarayının solmuş lâlesi! Ağlama, nerdedir, bilinmez sesi. Bir ses ki, imkânı yok duyamazsın. Aşktan gelir, kulak duymaz bu sesi. KUTLU ALTAY KOCAOVA www.kutlualtay.net/ /kutlualtay.net |
Kendini okutan bir şiirdi...