KADİTLERİN DANSIGözlerini kadit elleriyle ovdu.. Sabahtı,gün ışıyordu. Önünde günler öncesinden kalan avın son kırıntısı Dudaklar kurumuş kanla,kıpkırmızı. Bir serçe uçuyordu gökyüzünde Gagasında umutlarının türküsüyle. Kaditin gözleri açıldı onun müjdeli sesiyle. Damarlarında eskiden kalma bir coşku Oydu evet oydu… Canı taze et çekiyordu. Lakin gücü yoktu erişmeye Bunu da biliyordu. Elinde dünden kalan kırıntıları uzattı serçeye Hani belki kanar da gelirdi ökseye.. Gün doğuyordu ve kadit gözlerini ovuyordu. Bu hikayenin sonu yoktu.. Her gün doğuşunda Eskiden kalma rüzgarın uğultusunda Yeniden,yeniden başlıyordu.. RC |