çırpınıyorum
çaresiz bir yokluğun içindeyim çırpınıyorum durmadan
dalından kopan kuru bir yaprak gibi savruluyorum çaresizliğin kollarında yağmur tanesi olup akmak isterken dudaklarına suskun bir kül gibi savruluyorum yüreğinden çaresiz bir yokluğun içinde çırpınıyorum işte kimse bilmeden kimse duymadan kimse görmeden çırpınıyorum sessiz sessiz... |