Bir ramazan daha geldi çattı
Bu akşam ilk terhavi kılınacak bu gece ilk sahur
Ne de çabuk geçiyor o koca seneler
Şöyle bir geriye dönüp baktım
Eskilerde neler bırakmışız neler
İlk ramazanımı hatırlıyorum daha çocuk mu çocuk
Gelin size o zamanları anlatayım bakın nasıl
O zamanlar dediğim otuz sene evveller
Nerede şimdiki gibi o bir başına
Koca koca binalar tek tek daireler
Biz Fatih’te Haliç caddesinde
Üç katlı evde otururduk
Girişte emine teyzeler ikinci katında hüseyin abiler
Üçüncü katında da biz otururduk
Yine de yalnız değildik bir katta üç oda iki aileydik
Mutfağını birlikte kullanırdı annelerimiz
Söylemesi ayıp tuvaletini de
Banyoyu aklınızdan geçirmeyin ne gezer
Hemen hemen her sokakta çeşmeler vardı
Sular taşınırdı çeşmelerden çile dolardı kovalar tenekeler
Yokluk vardı ne kimse isyankâr ne de karamsardı
Odalarda keder vardı odalarda neşe
Odalarda samimi muhabbetler vardı
O odalarda doğardı ebelerle çocuklar
Hastane kime nerede insan isminden korkardı
İşte o odalardı banyo küvet
Yıkanırdı tüm aile leğenlerin içinde o odalarda
Yine de mutluydu insanlar ozamanlar da
O zaman da vardı bugünkü gibi Marko Paşa
Ne ramazanlardı o ramazanlar
Didinip uğraşırdı insanlar
Karşılıksız her şeyi paylaşırdılar
Böyıe rahat değildi yaşam o zamanlar
Diz boyu her yerde fukaralıklar
Bilmem hangileriniz hatırlar iğneli pompalı
Gaz ocaklarını fitilli lambaları
İşte o insanlar sadakatle yaşadılar sevgileri aşkları
Şimdi ne oldu o insanlara o yaratıklar ayni değil miyiz
Neler değiştirdi bizleri
Neydi o ramazanlar bir başkaydı ne de güzeldi
Sofra başında patlayan toplar okunan ezanlar
Sahurda komşu komşu dolaşırdık
Kapıları tıklar mahalleliyi kaldırırdık
Terhavileri hatırlarım
O ne koşturma o ne ilahi birliktelik
Terhaviyi bahane edip camiden kaytaran
Mahalle aralarında buluşup konuşan
Genç kızları delikanlıları
O nur inen cıvıl cıvıl sokakları
Tadı damaklarda kalan Vefa bozacıları
Hep gözümün önünde
O günlerin hatıraları yaşananları
Neydi o ramazanlar bahçelerde kapı önlerinde
Sanki hepsi ayni ritimde bardak kaşık sesleri
İçilen o tavşan kanı çaylar
Muhabbetler ud sesi şarkılar fasılllar
Evet dostlar bir ramazan daha geldi çattı
Neden eskisi gibi sevinçli değilim
Bu burukluk içimde neden
Nerede o mutluluk tablom
Bahçeler yok oldu gece kondular kayboldu
Binalar yer bırakmadı
Yüzünü gösteren yeşilliklere toprağa
Caddeler boyu dizildi bir kolye misali
Dizim dizim betonarme evler
Sanki görüntümüzü gönlümüzü
O eski ruhumuzu yerlerinden söktüler
Çaldılar o ruhu bizden sanki yaşamıyor
Artık ahali o eski ahali değil
Davulların seslerine de tahammül edilmiyor
Bir koşturmaca bir şevk bir aşığı beklemek gibiydi
Sultanın iftar akşamları
Şimdi ne oldu bu aşk’a
Takvimler aynı saatler aynı malzeme aynı
Ya değişen ne başka
Ramazanlar ramazanlar
Her gelişte boynunu biraz daha büküyor sanki
Nerede o eski ramazanlar
Çocukluğumdaki delikanlılığımdaki o sultan
Bu yolun yarısı yaşımda
Maziden geri istiyorum onu
Aynı hazda aynı aşkta
Yoksa yine hayalde miyim
Belki de bu yarı yolda erken eskidim
Dostlar ne değişti ne değiştirdi
Ruhumuzdaki değerlerimizi
Ben mi yaşlanıyorum
Yoksa ramazanlar mı yaşlandırdı bizi
Yine de ne olursa olsun onbir aylık hasret bitti
Bu akşam terhavi bu gece sahur
Yine bereketinle geldin dışarda yağmur
Hani darılacaksın ama söylemek zorundayım
Sakın ola bana gücenme sultanım
Ben o eski ramazanlardaki hazzını istiyorum
Daha çok şahlanışını görmek
Seni her seferinde daha çok mutlu göndermek
Canım sultanım
Dünden bügüne dek şerefle taşındı adın
Ama darılma
Kim ne derse desin bir başkaydı o eski tadın...

Uğur Oğuz Şahin