Ben aşkı seninle yeniden sevdim....
Çoktan vazgeçmiştim oysa hayal kurmaktan.
Bütün yolları kapatmıştım aşka giden.
Ve bütün kapıları kilitliydi yüreğimin.
Anahtarlarını kaybetmiştim,
Karanlık, sisli sokak aralarında.

Ben aşkı seninle yeniden sevdim.
Suskunluğuna sığınmıştım yalnızlığımın.
Üzerine bir kara örtü çekip umutlarımın,
Gün ışığından mahrum,
Öylece hapsetmiştim zindanına gecemin.
Tutup,
Yırtarcasına kaldırdın kara perdeleri önümden.
Pencerelerimi açtın ardına kadar.
Sevda çiçeklerinin kokusuyla şenlendi odam.

Ben aşkı seninle yeniden sevdim.
Zincirlerimi kopartıp,
Özgürlüğüne kavuşturdun gözyaşlarımı.
Onlar en yalın anlatımıydı,
Aşka dair duygularımın.
Ağlamayı unutalı hayli olmuş meğer...
Tedirgindiler,
Süzülüp gözlerimden, ıslatırken yanaklarımı.

Ben aşkı seninle yeniden sevdim.
Adını en başına yazdım alfabemin.
Umudu yeniden anlamlandırdım,
Hayatımın vazgeçilmezleri sözlüğünde.
Ve hersatıra seninle başladım,
Nicedir küs olduğum şiirlerimde.

Ben aşkı seninle yeniden sevdim.
Yeniden şekil buldum ellerinde.
Sevda sana çok yakışıyor çünkü,
Daha bir asil duruyor yüreğinde.
Nasıl anlatsam..........Galiba,
Kendimi de yeniden sevdim sende.

09/04/2007

Betül Kasapoğlu