senKırılgan kadınlıgınla sen, Yalnızdın, Köhne bekleyişlerim olurdu gölgende, Mevsim eylül,dü sanırım, Tüm tanıdıgım işçi kadınlar sende Yoklugu soframdaydı kimsesizligin, Hani kontroldan çıkar,ya Sokaklarda haykırışlar, Geçkin yaşamlardan arda kalan, Bir sendin devrimci kavgamda hatırladıgım, Birde sokak kedisi saçları mavi . Gördüm üzüldüm ,korktum, Yalnızdın gecesinde cahaletin, Açlık baş ucundaydı varlıgımın, Hiç gocunmadı ruhum bilmelisin, Dag yamacında bir sahipsiz garipti ölülerim, Ellerim kırılgan kadınlıgına mahpus, Şiirler yazdım ıslandım sularında yoklugunun, Rutubetli bir Alanya sabahı, Bir kadın rezilce giyinik yalanı, Bir erkek korkunç ilkelliginde cehaletin, Ve sen kırılgan kadınlıgınla yolcu kuşum. |