Kimi aşk diler, kimi para, kimi pul.

Kalp gözü amâ olur, bencil kulun.

Bilmez kıldan ince, mizandaki sır.

Ak yüzü kara olur, bencil kulun.



Mevlâ’m kul demiş, yaratmış bizi.

Nur’uyla aydınlatır, en zor günleri.

Kuran da kardeşlik, men eder ze’m i .

Kör gözü har olur bencil kulun.



Rabbine pervane ol , yaradan Mevla’m

Düşmeyin pençesine, olmasın ilvan.

Bir ömür biter de , yem olur dünya’n.

Ahiret i eyvah!, zor olur bencil kulun.



Kurtaramaz ne mal ne de mülk seni.

Sakın hiç bilme, sende ki ker’ i.

Tut sana uzanan, ilahi bir eli.

Ağlayan gözü nur dolar bencil kulun.



Hu de gönülden Allah aşkına.

Bakma kem gözle, fakir düşküne

Kapılma dünya’da o boş meşk ine.

Ahreti yalan, zor olur bencil kulun.



Dergahına el açıp ta, eğilsin başın.

Helâlinden olsun hem eşin hem de aşın.

Aşk ile aksın hep gözünden yaşın.

Dünyası dar olur hep bencil kulun.



Allah’tan gelene, eyvallah gönülden.

Dirhem dirhem gider günler ömürden.

Eğer el açıp yalvarırsa Allah’a gönülden.

Ahreti cennet olur, bil bencil kulun.


Erdinç SERT


Ze’m : Tahkir etmek, hakaret etmek.
İlvan: gösteriş, calim
Ker: Kuvvet,kudret