DOKUNAMAMVurur Karadeniz son kalesine Dalgalarını. Kalkar Hopa limanından Gemiler Martı sesinde gün aşırı. Atmacalar uçururum Arhavi’de Her pençe vuruşunda Bıldırcın olur yüreğim. Korkarım kestane ağaçlarından Dokunamam, Hangi diken batacak gönlüme Bilemem. İnmez bulutlar dağların yamacından Güneşe inat Yağan her yağmur Sevindirir çay filizlerini. Cankurtaran’dan bir bakış savurur Borçka’ya doğru gözlerim Yeşile boğulur Sarı mahküm eder yüreğimi. Aşık olurum mavisine Denizin. Kara desem Kaderim gibi kara değil Bir sana Bir de Yosun kokusuna Hasret kalır nefesim Üzülürüm... Ertürk DEMİRCİ |
Saygılarımla.