VE BEN!...
Bir doğum!...
Bir feryat bir figanmış,ve dayanılmaz sancı Çırılçıplak tek başına,savunmasız bir bebek Ben seçmedim dünyayı,bildim herşey çok acı Alacağım bir nefes,verilen bin bir emek!... Bir yaşam!... Yaşamaksa bendeki,yaşadığım şey yastı Kayboldum karanlıkta,siyah gördüğüm tek renk Hiç gülmeden bir ömrü,darağacına astı Yaşarken farkettim ki,bir naaştı bana denk!... Bir çocuk!... Karanlığın içinde,ufacık tatlı ziya Tutuverdi elimi,daha beni görmeden Bir tek onda görmedim,ihanet vede riya O’da beni öldürdü,henüz onu gömmeden!... Ve aşk!... Bir beni gördün mağdur,buldun sende vuracak Al eline al oyna,cevap veremem sustum Ama unutma birgün,bu kalp hesap soracak Birazcık umut vardı,artık sanada küstüm!... Sen ölüm!... Bir tek seni beklerim,bir tek sanadır hasret Hiç tadı yok hayatın,sadece bir gün güldüm Ne olursun çabuk ol,tez olsun artık vuslat Beklemeye takat yok,ben doğduğum gün öldüm!... ZEHRA BARDAKCI USLU 30/11/2008 |