Yeşil sularına sevdamı yazdım
Gönül köprüsünü sen kurdun Fırat
Çağlayıp durdum hep taşkınca aktım
Gönül köprüsüne sen surdun Fırat

Adına türküler söylenip durdu
Çayda çıralarla meclisi kurdu
Sularına canım kendini vurdu
Gönül köprüsünü sen yordun Fırat

Bedeni bıraktım soğuk koynuna
Çırpınıp durdum bak attım boynuna
Ellerim havada gelmem oynuna
Gönül köprüsünü sen sordun Fırat

Bükülüp gidersin uzak ellere
Sevdalar sırtında sessiz tellere
Söylenmemiş türkü düşer dillere
Gönül köprüsünde sen vardın Fırat

Suyuna karışan sırrıyla gitti
Içini döküp de sessizce yitti
Gözyaşı karıştı suyunla bitti
Gönül köprüsüne sen yardın Fırat

Fırat’ın kızıdır saklandı sende
Bıraktı kendini seni de bende
Anlamaz kimseler atıma bin de
Gönül köprüsüne sen sırdın Fırat
Sündüs ARSLAN AKÇA